Baba Olmak Hiç Sahip Olmadığın Bir Şeyi Kalbinde Taşımak

Baba olmak Üç kelime sadece. Ama benim içimde yankısı koca bir ömür. Ben baba sevgisi görmemiş bir kadınım. Ama baba sevgisine en çok ihtiyaç duyan, onun yokluğunda büyüyenlerdenim.

Bugün “baba olmak” hakkında yazıyorum ama bir babanın omzuna başımı koymamış, Sesinde huzur bulmamış biri olarakk Sadece gördüklerimle değil, yüreğimin özlemiyle yazıyorum.

Baba demek Sadece bir rol değil, bir güven duygusu

Bazen düşünüyorum. Bir çocuğun ilk kahramanı neden babasıdır? Çünkü baba, çocuk için sırtını yaslayacağı bir dağdır. Her düştüğünde el uzatandır, Korktuğunda gölgesinde saklanabileceği bir güvenlik alanı

Ama benim çocukluğumda o gölge hiç yoktu. Babam vardı ama yok gibiydi. Varlığı bile içimi üşütürdü. Kimi çocuklar babasına koşarak sarılırken, Ben sadece "keşke" dedim Keşke ben de koşabilseydim.

Babası olmayan bir kız çocuğu, sevgiyi nasıl öğrenir?

Sevgi öğrenilen bir şeydir ve biz en çok evde öğreniriz bunu.

Bir baba, kızına nasıl davranırsa O kız büyüdüğünde kendine öyle değer biçer. Ama ben sevgiyi hep sorgulayarak öğrendim. "Ben sevilmeyi hak ediyor muyum?" sorusu, Çocukluğumdan beri içimde yankılanır durur.

O yüzden baba olmak sadece bir genetik miras değil Çocuğun ruhuna işlenen ilk sevgi modelidir .Kızına “sen değerlisin” hissini veren bir kalptir baba.

Ben hiç “baba kokusu” bilmedim…

Kimileri babasının kokusunu anlatır .Ben anlatamam. Çünkü bilmem.

Babamla ilgili tek hatırladığım, Uzak, soğuk ve yabancı bir adam oluşuydu.

Bazen bir fotoğraf karesine bakıp, “İşte babam” demek isterdim. Ama ne bir karede yerimiz oldu ne de aynı duada adımız geçti.

İşte bu yüzden Baba olmak sadece bir evin erkeği olmak değil. Bir çocuğun dualarında yer almak.Yokluğu hissedilince, kalbi acıtan bir sevgi olmak.

Baba olmak sorumluluk almaktır, sadece evde bulunmak değil

Ben büyürken öğrendim ki Bir evde baba olması, o evin sıcak olduğu anlamına gelmiyor. Varlık bazen yokluktan daha ağır geliyor. Babam vardı ama ruhum hep yalnızdı.

Sonradan fark ettim ki Baba olmak sadece eve ekmek getirmek değil, Çocuğuna kendini değerli hissettirmekmiş. Yanında olmasa bile, onun sevgisiyle güçlenmekmiş.

Ve evet Ben bu hissi hiç tanımadım.

Ama yine de baba olmanın ne demek olduğunu Eksikliğinden öğrendim.

Ben baba sevgisini hiç tanımadım ama onun özlemiyle güçlü oldum

Evet, bu eksiklik beni zaman zaman yordu. Kendimi değersiz hissettiğim çok oldu. Ama bir yandan da bu duyguyla piştim, olgunlaştım.

Ve şunu öğrendim Eksik büyümek, seni eksik yapmaz. O boşluğu nasıl taşıdığın seni sen yapar.

Ben içimdeki boşlukları dualarla doldurdum ve her baba sevgisi geçtiğimde içimi yakan duyguları Yazıya döktüm.

Çünkü yazdıkça anladım Ben, hiç tanımadığım bir duygunun yasını tutarak büyüdüm. Ama onun acısıyla başkalarının yüreğine dokunmayı da öğrendim.

Baba olmak, bir kalbe kök salmaktır

Bugün bir erkek baba olmayı düşünüyorsa Ona şunu söylemek isterdim:

"Çocuğuna vereceğin en büyük hediye her anında yanında olduğunu hissettirmendir. Onu sadece büyütmek değil, ona ‘değerli’ olduğunu öğretmendir."

Çünkü çocuklukta alınan baba sevgisi, Hayat boyu insanın kendine olan sevgisini etkiler.

Ve bir baba, bir çocuğun kaderine dokunabilir.Ya şifa olur ya yara Ama mutlaka iz bırakır.

Baba Sevgisi Alamayan Her Kalbe

Bu yazıyı okuyan sen Eğer benim gibi baba sevgisi almamış bir kalpsen, Bil ki yalnız değilsin.

Evet, bir yanımız hep eksik belki. Ama o eksik yanımızla bile dimdik durmayı başardık ve bu bizim en büyük gücümüz.

Baba sevgisi almamış olmak Bizi daha az değerli yapmaz. Hatta belki de, İçinde sevgiye en çok susayan bizler, Sevgiyi en gerçek haliyle vermeyi öğrenenleriz.

Baba olmak Biyolojik bir gerçek değil, Ruhsal bir sorumluluktur.

Ve ben Hiç tanımadığım bir sevgiyi, Yüreğimde onurlandırmaya devam ediyorum.