Gerçeklikten Uzak Mutluluklar

Hepimizin içinde, gerçek dünyadan uzaklaşmak, başkalarının ne dediğini unutmak ve sadece kendimizle baş başa kalmak isteği vardır. Hayatın yorgunluğu, günün koşuşturması, beklenen ve bazen ulaşılmayan hedefler arasında kaybolmuşken, bir an olsun her şeyin durmasını, sadece mutluluğu hissetmeyi hayal ederiz. Ama gerçeğin bu kadar uzağında kalmak, gerçekten bizi mutlu eder mi? Gerçeklikten uzak mutluluklar, bazen ne kadar tatlı görünse de, aslında bize vereceği huzur kısa sürelidir.

Sonsuz bir mutluluk arayışında, bazen gözlerimizi gerçeklerden sımsıkı kaparız. Gerçeklik, genellikle zorlayıcıdır bizi sınar, yorar, kırar. Ama, bunun yerine bir an için gözlerimizi kapatıp, gerçeklikten uzak, hayal dünyasında kaybolmayı tercih edebiliriz. Kimseyi incitmeden, kimseye hesap vermeden, sadece kendi dünyamızda, kendimize ait bir mutluluk yaratırız. Bu, bir tür kaçış olabilir; sıkışan bir zihni özgür bırakma çabası

Fakat, gerçek mutluluk, her zaman olduğu gibi, bir illüzyon olmaktan öteye geçmez. Gerçek mutluluk, başkalarının görmediği yerlerde değil, bizzat içinde bulduğun, başkalarıyla paylaşılan bir huzurda gizlidir. O yüzden gerçeklikten uzak bir mutluluk, bir gün bize ne kadar değerli olursa olsun, son tahlilde kısa süreli ve tatminsiz kalacaktır.

Gerçek mutluluk, kaçmakta değil, zorluklara rağmen var olabilmekte yatar. Hayatın iniş çıkışları arasında, ne kadar dibe düşersek düşelim, bir yol bulmak, bir ışık aramak gerekir. Mutluluk, dışarıdan gelen güzel haberlerden ya da birisinin bize sunduğu şanslardan önce, içimizde başlayacaktır. Gerçek, kalpten gelen bir huzurdur. O huzur, ne bir tatil köyünde ne de uzaklarda bir dünyada bulunabilir. İçsel bir barışla gelir. Kendi içindeki dengeyi bulduğunda, gerçek mutluluğun ilk adımını atmış olursun.

Gerçek mutluluk, yaşamın her anına kabul ederek, onu olduğu gibi sevme yeteneğidir. Zorluklarla, kırıklıklarla ve karmaşayla bile, kendini kaybetmeden var olabilmektir. Yani, kaçmanın, uzaklaşmanın değil, yüzleşmenin, kabullenmenin ve içsel gücümüzle büyümenin yoludur gerçek mutluluk.

Kaçış ve Gerçeklik Arasında Bir Denge

Gerçeklik, bazen acıdır. Bazen de bizi zorlar, kollarımızı bağlar, umutlarımızı siler. Ama bu, ona sırtımızı dönmemiz gerektiği anlamına gelmez. Gerçeklik, en sert haliyle bile, bizlere hayatı öğretir. Yaşadığımız her zorluk, büyümemize, daha güçlü bir insan olmamıza katkı sağlar. Gerçek mutluluk, hep kaçmak ya da hep karşı durmak değil, bu zorluklarla yüzleşebilmektir. Bu yüzleşmelerin içinde, bizi saran o karanlık, bir zaman sonra ışığa dönüşecektir.

Gerçeklikten uzak kalmak, birkaç saatlik bir huzur verebilir. Fakat, zaman geçtikçe o huzur kaybolur. Çünkü kaçtığınız şey, hala orada duruyor olacaktır. Hayatın gerçekliğiyle yüzleşmek, bazen zorlayıcı olsa da, insanı olgunlaştırır. Gerçek mutluluk, her şeye rağmen, hayatla barıştığın andır.

Bugün, bir an olsun durun ve sadece şu anın tadını çıkarın. Geçmişin pişmanlıkları, geleceğin endişeleri bir kenara dursun. Gerçek mutluluk, sadece şu anı yaşamakta gizlidir. O anın içinde kaybolmak, sevdiklerinle gülümsediğin bir an, içindeki huzuru bulduğun bir an, dünyadan soyutlandığın, sadece şu an dediğin bir an… O zaman gerçek mutluluğun nasıl bir şey olduğunu anlarsınız.

Gerçeklikten uzak olsanız bile, zamanla fark edersiniz ki, en büyük mutluluk kaçmak değil, yaşadığınız anı tamamen kabullenip, her duyguyla barış içinde olabilmektir.

Evet, gerçeklik bazen yıkıcı olabilir, bazen kabullenmesi zor bir hal alabilir. Ama gerçek mutluluk, her zaman hayal dünyasında değil, gerçeklerle yüzleşebildiğimiz yerlerde başlar. Gerçek mutluluk, zorlukların ortasında ayakta durabilmek, düşerken yeniden kalkabilmek, geçmişin izlerini affedebilmek ve şu anı değerli kılmaktır. O yüzden, gerçeklikten uzak mutluluklar birer geçici illüzyon olabilir; ama kalıcı mutluluk, biz kendimizi kabul ettiğimizde, her şeyin içindedir.