Samimiyet Sınavım

Bazen durup sadece düşünüyorum Gerçekten samimi miyiz biz? İsteklerimize karşı, kendimize karşı Olduğumuz gibi miyiz gerçekten? Yoksa en sevdiklerimizin yanında bile,Rahat değil miyiz içten içe?

Kimseye söylemediğim bir şey var Ben kendi içimde sürekli bir savaş veriyorum Sanki iki ayrı insanım içimde Bir yanım ısrarla diyor ki,“İnan Tuğba Hâlâ iyi insanlar var Hâlâ bir yerlerde, samimi, olduğu gibi kalmayı seçmiş iyi kalpli insanlar yaşıyor ”Ama bir yanım da "Hayır," diyor İnsanlar değişti Herkesin bir maskesi var artık Herkes, bir diğerine kendini farklı göstermekle meşgul.

İşte bu ikilemde kalmak çok yorucu Ama yine de içimde öyle büyük bir umut taşıyorum ki Bu savaşta kaybetmeme izin vermiyor Sanki benden bağımsız bir güç, Bırakma diyor "Yoluna devam et Kalbinin sesini susturma"

Geçtiğimiz günlerde Bir insan tanıdım Dedim ki “İşte bu! Bu kişi gerçekten anlayan biri Dinleyen, hissettiren, sahici biri.”

Ama sonra Yanıldığımı anladım.

Ve ilk kez buna üzülmek yerine, İçimde bir şükür doğdu Çünkü artık şunu öğrendim Her gelenin bir sebebi var Kimse kimsenin hayatına ‘boşuna’ dahil olmuyor Bazen biri seni yaralıyor ki Yaralarınla şifa bulmayı öğreniyorsunn

Ben bu hayatta bir öğrenciyim ve bu yazıyı okuyan sen Evet, sen de bir öğrencisin Hayat hepimize farklı sınavlar veriyor Kimi zaman bir insanla, kimi zaman yalnızlıkla Kimi zaman da kendi içimizdeki ikilikle sınanıyoruz

Ama bu sınavlardan düşsek de kalksak da Bir gerçek var Öğreniyoruz.

Ben mesela her gün bir şey öğreniyorum Bazen bir söz, bazen bir bakış, bazen de bir hayal kırıklığıyla Ve öğrendikçe pişiyorum Piştikçe daha çok kendim oluyorum.

En önemlisi de, artık kendimi suçlamıyorum Yanılmak insana ait Düşmek, sevmek, inanmak, sonra tekrar yanılmakk Bu yolun adı "yaşamak".

Asıl mesele Tüm bunların içinde umudunu kaybetmemek İnancını diri tutmak ve en önemlisi Samimiyetinden ödün vermemek.

Evet, şu anda bu yazıyı yazarken bile Bir yanım hâlâ diyor ki "İyi insanlar var Tuğba Belki azlar, ama varlar "Ve ben o yanımı dinlemeyi seçiyorum.

Çünkü biliyorum ki Bir gün bir kalbe dokunduğumda, O kalp başka bir kalbe dokunacak ve işte samimiyet zinciri böyle böyle büyüyecek.

Belki bir gün, bu satırları okuyan sen Kendi içindeki savaşı hatırlayacaksın ve diyeceksin ki “Ben de yalnız değilmişim.”

İşte o an İşte tam o an, Samimiyetin ne olduğunu birlikte hatırlayacağız.

Ve evet Hayat bir sınav Ama bu sınavda kazanmak, Diplomayla ya da unvanla olmuyor Kalbin temizse, niyetin güzelse Zaten kazanan sensin

Elhamdülillah ki hâlâ hissedebiliyorum. Elhamdülillah ki hâlâ dua edebiliyorum. ve elhamdülillah ki Hâlâ samimiyeti, en büyük zenginliğim sayabiliyorum.