Vefakâr Olmak

Vefakâr olmakk Bu kelimeyi duyunca içimde ince bir sızı uyanıyor. Belki de artık çok az insanda rastladığım bir değer olduğu için. Belki de ben hâlâ vefaya bu kadar kıymet verirken, insanların bu değeri unutuşuna tanık oldukça biraz daha içime kapanıyorum. Ama yine de vazgeçemiyorum vefadan Çünkü insanı insan yapan şey, sadece sevmesi değil sevdiklerini hatırlaması, onların yanında durması ve geçmişi inkâr etmemesidir.

Vefa, Hatırlamakla Başlar

Hayatımıza dokunan insanları, bize bir iyiliği dokunanları, zor zamanlarımızda yanımızda olanları hatırlamak Vefa aslında bu kadar basit Ama ne acı ki, bazılarının hafızası sadece kendi işine yarayan anları tutuyor.Birlikte ağladığın biri, sen düştüğünde seni unutabiliyor. Sen onun için dünyayı ayağa kaldırmışken, o seni bir mesajla silebiliyor.İşte tam da burada başlıyor vefakârlığın değeri Çünkü vefalı insan, hafızasını kalbiyle birleştirendir.

Kalabalıkların İçinde Unutulmayan Olmak

Benim için vefakâr olmak “kimsenin görmediğini gören, herkesin unuttuğunu hatırlayan” demek. Bazen öyle biriyle karşılaşıyorsun ki, sana bir bardak su getirmişti yıllar önce ama hâlâ dua ediyorsun onun adına Çünkü bazı iyilikler geçmiyor kalpten, bazı insanlar silinmiyor hafızadan ve vefakâr insanlar, o kalpte iz bırakanlardır. Bugün belki o kişinin ihtiyacı yok gibi görünür ama bir hatırlanmak, bir “nasılsın?” demek Bazen bir insanın içindeki fırtınayı dindirebilir. Vefakârlık, işte bu kadar ince ama güçlüdür.

Zamanla Değil, Gönülle Bağlı Olmaktır

Vefakâr olmak, “aradan zaman geçti” bahanesine sığınmamaktır.Yıllar geçse de, yollar ayrılsa da Eğer biri senin hayatına güzel bir iz bıraktıysa, o izi silmeye çalışmamak Ona teşekkür etmek, onu anmak, hatta gerekirse elini uzatmaktır. Ben bazen geçmişte bana bir tebessüm etmiş insanları bile unutamıyorum.Çünkü bir tebessüm bile hayatımı aydınlatmış olabilir, kim bilir İşte bu yüzden vefakâr olmak, sadece büyük olayları değil, küçük incelikleri de hatırlamaktır.

Vefa Eksikliği Kalbi Soğutur

Günümüzde insanlar o kadar hızlı tüketiyor ki her şeyi İlişkileri, dostlukları, sevgileri Biriyle yıllarca dost oluyorsun, bir gün seni hayatından çıkarıyor ve sanki hiç var olmamışsın gibi davranıyor. İşte tam da bu noktada içim buz kesiyor. Çünkü unutulmaması gereken insanlar unutuldukça, dünya biraz daha soğuyor bana göre. O yüzden kendi içimde hep şunu söylüyorum“Kim olursa olsun, bana dokunan bir güzelliği olduysa Unutmam. Unutamam.”

Vefakâr İnsanlar Her Zaman Kıymetlidir

İtiraf edeyimçok vefasızlık gördüm bu hayatta Ama bir kişi bile vefalı davransa, tüm kırıklıklarımı iyileştirecek gibi hissediyorum. Çünkü vefakâr insanlar nadirdir, ama bir hayatın rotasını değiştirebilirler. Bir mesaj, bir dua, bir ziyaret Küçük gibi görünen ama yürek dolusu şeylerdir bunlar ve her vefakâr insan, dünyada bir iyiliğin elçisidir aslında.

Vefanın En Gerçek Hâli Allah’a Vefa

Benim için vefakârlığın zirvesi, Yaradan’a olan bağlılıktır.O’nu unutmamak, nimetleri için her an şükretmek İnsana vefa duymak ne kadar değerliyse, Yaradan’a vefa da o kadar kutsaldır. Dua ederken ağladığın geceleri unutma. Secdeye kapandığında kalbinin titrediği o anları unutma. Çünkü Rabbine ettiğin her dua, vefanın en yüce hâlidir. Vefakâr olmak biraz da O’nu unutmamaktır işte

Vefakâr Olmak Bir Karakter Meselesidir

Kimseye vefa borcun olmayabilir, ama insanlık borcun vardır.Bazen selam vermek, bazen geçmişteki bir dosta dua etmek Hepsi insan kalabilmenin en güzel örnekleridir Ben artık şunu öğrendim Vefakâr olmak bir meziyet değil, bir zarafettir ve herkesin taşıyamayacağı kadar ağır ama asil bir özelliktir. Ama o ağırlığın altında ezilmek değil, o asaletle yürümek gerekir.

Vefakâr olmak kolay değil belki Hele ki herkesin kendini düşündüğü bu dünyada Ama yine de ben, kalbimi temiz tutmayı seçiyorum Unutmamayı, hatırlamayı, dua etmeyi Çünkü dünya unutsa bile, Allah unutmuyor ve bazen sadece O’nun görmesi yetiyor.

Sen de bu yazıyı okuyorsan ve birilerine hâlâ içten bir şekilde “iyi ki” diyebiliyorsan Bil ki, sen hâlâ vefakâr kalmayı başarmış nadir insanlardansın.