Şükretmek..

Bazen bir sabaha uyanmak bile büyük bir mucize gibi gelir insana. Hani öyle göz alıcı, şaşaalı bir mucize değil Sessiz, derinden ama etkisi büyük bir mucize Gözlerini açtığında tavanda gördüğün çatlak, kulağına gelen kuş cıvıltısı ya da mutfağa gittiğinde suyla dolu bir bardak Belki de şükretmek tam olarak burada başlıyor Sıradan sandığımız anların aslında hiç de sıradan olmadığını fark ettiğimiz yerde.

Ben uzun yıllar hep büyük şeylere odaklandım. “Şükredecek ne var ki?” dedim kendi kendime. Elimdekileri küçümsediğimden değil, canım yanıyordu Hayat kolay değildi. Bir kadının omzuna bazen dünyalar yüklenir, kimse fark etmeden. Sessizce ağladığım gecelerim oldu. Kimsenin duymadığı dualar, içime attığım cümleler Ama sonra bir gün, bir sabah, kızımın bana sarılışında kalbimde başka bir şey hissettim. İşte o anda başladı bende şükretmenin gerçek hali.

Şükür Bir Teslimiyet Değil, Bir Direniştir

Sanıyorlar ki şükretmek, boyun eğmektir. Oysa ben şükrederken başımı eğmiyorum, tam tersi dimdik duruyorum. “Her şeye rağmen buradayım” demenin bir şeklidir şükür. Belki acılarım var ama hâlâ kalbim yumuşak. Belki hayallerim yarım ama hâlâ düş kurabiliyorum. Şükür, elimdekinin değerini bilmek değil sadece, sahip olamadıklarımın bana öğrettiklerini de kucaklamaktır.

Bazen insanlar anlamıyor. “Nasıl bu kadar güçlü kalabiliyorsun?” diyorlar. Ben güçlü değilim aslında Ama Rabbime güveniyorum. Şükrettikçe içimde bir huzur büyüyor. Kızımı kucağıma aldığımda, gözlerimin içine umutla bakan bir insan gördüğümde, soframa koyabildiğim bir dilim ekmeğe baktığımda O anda fark ediyorum Allah beni hiç yalnız bırakmamış. Zorlandım, evet. Ama hiç bırakılmadım. İşte bu yüzden şükrediyorum.

Kalbinde Şükür Olanın Yüzü Solmaz

Şükür sadece dudaktan dökülen bir “Elhamdülillah” değildir. O, kalpten gelen bir niyettir. Bazen bir tebessümdür, bazen bir susuş. Şükreden insanın bakışı değişir, yüzüne bir dinginlik gelir. Çünkü içi durudur. Beklentilerinin yerine minnettarlık almıştır. O insan artık geçmişi için sitem etmez, geleceği için de panik yapmaz. “Şu an” yeter ona. Çünkü bilir Şu an nefes alabiliyorsam, hâlâ umut vardır.

Kimi zaman elimizden çok şey alınır, değil mi? Sağlık, sevdiklerimiz, hayallerimiz Ama kalbimizdeki şükür duygusu hep kalırsa, kaybettiklerimiz bile bizi büyütür. O zaman yaşadığımız her şeyin bir amacı olduğunu anlarız. Acılar bile bir öğretmene dönüşür.

Ben bunu yaşadım. En çok düştüğümde, en derin yaraları aldığımda içimden bir ses “Yine de şükret” dedi. Önce isyan ettim. “Ne kaldı ki şükredecek?” Ama sonra fark ettim Beni terk eden herkes aslında yükmüş. Hayatımda kalmayanların yerine gelen her kişi bir ışık olmuş. Ve ben kayıplarıma değil, kazandıklarıma odaklandıkça büyümüşüm.

Şükürle Bakmayı Öğrendim

Şükür bir bakış biçimidir aslında. Kendi gözlüğünü takarsın hayata. Aynı manzaraya bakan iki kişiden biri karanlığı görür, diğeri ışığı. Ben artık ışığı görmeye niyetliyim. Çünkü karanlığa uzun süre bakınca insanın ruhu üşüyor. Işık ise ısıtır, sarar, besler

Sen de dene Bugün sadece kendine şu soruyu sor “Elimde ne var?” Belki başını koyacak bir yastığın var. Belki bir fincan çayın buharında huzur buluyorsun. Belki bir dostun var, halini hatırını soran. Ya da belki sadece bugün ağlamadın. Bu da bir şeydir. Bu da bir şükür sebebidir.

Unutma, herkesin şükrü kendine özeldir. Kiminin şükrü sağlıktır, kiminin evladı, kiminin bir dost eli, kiminin yalnızlıkla barışması Şükür tek bir kalıba sığmaz. Her yürek kendi duasını fısıldar.

Şükürle Gelen Bereket

Ben şunu fark ettim Şükrettikçe çoğalıyor haya Bir ekmeği paylaştığında bereketi artıyor, bir gülümsemeyi verdiğinde kalbine ışık doluyor. Maddi hiçbir şeyin satın alamayacağı bir zenginliktir bu. İç huzuru, kanaat, sükûnet Bunları ancak şükreden bir yürek anlayabilir.

Şükretmek, başımıza güzel şeyler gelsin diye yapılan bir alışveriş değildir. Bu, bir sevgi göstergesidir. Allah’a “Ben razıyım” demektir. Ve Allah razı olan kulunu asla yarı yolda bırakmaz.

Bazen işler planladığın gibi gitmeyebilir. Hatta hiç planlamadığın bir yola savrulabilirsin. Ama o yolun sonunda karşılaştığın bir tebessüm, bir mucize gibi olur. İşte o an anlarsın Şükrettiğin her şey seni buraya getirdi.

Bugün hâlâ hayattaysam, hâlâ iyiliği seçebiliyorsam, hâlâ içimden yazılar dökülebiliyorsa Benim için bu yeterlidir. Şükretmeyi öğrendim, hem de acıdan geçerek. Ama iyi ki geçmişim. Çünkü şimdi neyin kıymetli olduğunu daha iyi biliyorum.

Sen de unutma, Elindekilere sıkı sıkı sarıl. Kalbindeki kırıklara bile şükret. Çünkü o kırık yerlerden girer ışık. Ve o ışıkla hayat yeniden başlar.